As happens to so many travellers to India, after ten months, I got ill. Although I was in a beautiful spot with the Ganga at my feet, mountains around me and many inspiring people around who kept me company from time to time - India was not the place where I wanted to be at that point…. It was not the first time during my stay there that I was longing for home or felt that India was ‘too much’ for me, yet it had never been as it was now. It ran a little deeper than the occasional spell of homesickness.

Wat me fascineert is motivatie: wat drijft mensen om te doen wat ze doen? Die interesse zie je terug in mijn studie: ik heb Arbeids & Organisatiepsychologie gecombineerd met Sportpsychologie – beiden aan de UvA. En nu ga ik aan de slag bij Kessels & Smit. Ook daar zal motivatie voor leren en werk terugkomen als onderwerp. Omdat ik het belangrijk vind dat mensen werk doen waar ze voor warmlopen.

Appreciative Inquiry is een ontwikkelaanpak met dialoog en reflectie rond krachtige vragen als belangrijke interventievorm. 'A human system moves in the direction of its questions', is een van de kernprincipes van AI. Het gaat dus om het stellen van de juiste vragen - die energie en nieuwe ideeën genereren. Tijdens de vijfde World Appreciative Inquiry Conference eind april, verzorgden prof. Ron Fry and prof. Gervase Bushe, een interessante keynote rond dit generatieve karakter van AI. Zoals Ron Fry het uitdrukt: "Wat me het meest aanspreekt aan AI is dat je met deze manier van werken mensen altijd in beweging zet. Weinig deelnemers komen naar een AI bijeenkomst met de wens om nog meer werk op hun bordje te stapelen; maar bijna iedereen pakt aan het eind activiteiten op. Er gebeurt iets tijdens die ontmoetingen. AI is generatief van aard."

Update 4 juni: deze K&S Sparks is inmiddels volgeboekt. Inschrijven is niet meer mogelijk. ...

“Appreciative Inquiry processen kunnen leiden tot transformatieve verandering.” Daarover zijn hoogleraren Ron Fry en Gervase Bushe het eens. “Dat is bewezen, zowel in de praktijk als met onderzoek. De uitdaging is hoe we die potentie ook daadwerkelijk realiseren. Hoe zorgen we ervoor dat AI interventies echt generatief zijn?” In de eerste helft van hun keynote speech tijdens de World Appreciative Inquiry Conference gingen ze vooral in op het generatieve karakter van AI. In het vervolg krijgt met name de vraag aandacht wat je als facilitator kunt doen om je AI interventies zo impactvol mogelijk te maken.

Op dit moment werkt Eveline van Ijperen, student aan de Hanzehogeschool, bij ons aan een afstudeeronderzoek...

Bovenstaande vraag lijkt in steeds meer organisaties onderwerp van gesprek te zijn. Juist in deze tijd...

Een instrument waar ik, net als veel collega’s, graag mee werk is de Strengthsfinder. Een test waarmee je je sterke punten opspoort. Het invullen daarvan is echter pas het begin. Vaak is er extra ondersteuning nodig om de dynamiek of het samenspel tussen sterke punten te leren begrijpen en te verdiepen. Pas dan wordt iemands kernpatroon duidelijk en begint de meerwaarde van de tool zich echt te tonen. Ook de vertaling naar de werkcontext blijkt voor mensen niet altijd meteen evident, maar ook die is belangrijk, wil je je talent echt ‘in actie’ kunnen brengen. Daarbij helpt jobcraften: je werk toesnijden op je kwaliteiten. Hieronder benoem ik een stappenplan voor het hele proces: van 'spotten' tot 'craften'.

Is het vakmanschap als een rechter in New York, luisterend naar het verhaal van een overvaller, beslist om milder te straffen dan volgens de Amerikaanse wet kan worden voorgeschreven? Is het wijsheid? De dader, met een nog blanco strafblad, blijkt vlak voor zijn overval te zijn ontslagen. Wanhopig op zoek naar manieren om voor zijn gezin te zorgen, overvalt hij een taxichauffeur met een speelgoedpistool. De rechter beoordeelde (in het Engels past het werkwoord "to judge" zo mooi) dit geval op de eigen specifieke kenmerken van de zaak. Een lange gevangenisstraf zou in zijn ogen meer kwaad doen dan goed. Het gezin van de verdachte zou nog verder achterop raken, het risico op meer crimineel gedrag van deze man en wellicht ook andere gezinsleden zou groter worden. Zeker, de man kreeg straf maar de strafmaat werd passend gemaakt. In het boek "Practical Wisdom" van Barry Schwartz passeert een aantal ‘praktisch wijze’ rechters de revue.

Al jaren werk ik samen met mijn collega Guido Vangronsveld van VOCA. We doen beiden veel rond 'werken met talent'. In diverse persoonlijke gesprekken die we in de loop van de jaren samen hadden, ontdekten we dat er een lijn zat in de momenten waarop wij het moeilijk hadden in ons werk. En er zat ook een lijn in de manier waarop we elkaar daarin ondersteunen - één die bijzonder effectief bleek te zijn. We zochten telkens de relationele insteek op: word je gezien, wat gebeurt er in onderlinge samenwerking, welke relaties geven energie, waar loopt het weg? En we werkten met het 'kiezen voor talent' als een weg richting meer energie. Dat werkte voor ons goed, en we gingen het gaandeweg in onze coachpraktijk ook toepassen. Met name bij mensen die echt in een dal zaten, of zelfs in een burnout. Het bleek ook bij hen goed te werken. Er wordt ook meer onderzoek naar gedaan tegenwoordig. En we hebben het denkspoor uitgewerkt tot een boek, dat onlangs het levenslicht zag: 'Help, mijn batterijen lopen leeg!'