K&S organiseert een aantal keer per jaar ‘K&S Sparks’ waarin we met geïnteresseerden op onderzoek...

De zomervakanties zijn al even achter de rug. Bij Kessels & Smit begonnen we het nieuwe ‘seizoen’ traditioneel met alle internationale collega’s tijdens een tweedaagse waarin we met elkaar stil stonden bij onze eigen ontwikkeling en die van ons lerend gezelschap. Persoonlijke reflectie op waar je staat als professional en wat dit betekent voor de organisatie als geheel, waren belangrijke onderwerpen van gesprek. Dit soort reflectieve gesprekken zijn erg inspirerend en werken op een diepere laag verbindend, onder andere doordat je met collega’s de tijd neemt om met aandacht in gesprek te gaan. Toch missen dit soort gesprekken soms iets - namelijk de doorvertaling tot praktische, concrete realisaties. Dit jaar probeerden we hier extra aandacht aan te schenken.

Veel ontmoetingen op het werk zijn niet productief of leveren niet op wat we voor ogen hebben. We creëren lange vergaderingen, inspiratieloze bijeenkomsten en afstandelijke uitwisseling. Terwijl we streven naar transparante interactie, en open communicatie. Het werk vraagt hier ook om. We werken in netwerken, in ketens, moeten snel reageren op een hectische en onvoorspelbare omgeving en alle informatie uit social media en andere kanalen filteren en benutten. Dat kan alleen als we de interactie goed vormgeven. Zodat er echte verbinding ontstaat, anders kijken kan worden gestimuleerd en vertrouwen groeit. De kwaliteit van relaties en communicatie is dus van vitaal belang. En hoewel we dat weten, doen we niet zelden het tegenovergestelde, al dan niet bewust. Hoe komt dat toch? En hoe verander je het?

Deze week hadden we een gesprek met een manager met een echt 'sprankelbrein'. Een innovator, met altijd nieuwe plannen. Gesprekken daarover met medewerkers of collega's die direct enthousiast meedenken lopen perfect, daar krijgt hij ook energie van. Wanneer iemand daarentegen met een 'ja maar...' of bedenkingen begint, vindt hij de interactie lastiger. Dan stokt het gesprek al snel. Jammer, want daardoor mist hij interessante input. We spraken over manieren om juist in dat soort gevallen ook te blijven onderzoeken. Een van de ideeën die bovenkwam is de 'omgekeerde brainstorm'-aanpak. Een techniek die we graag gebruiken omdat hij het 'tegendenken' juist aanmoedigt en benut. Verfrissend en effectief. Nieuw voor de manager met wie we in gesprek waren, dus hij gaat hem uitproberen!Deze week hadden we een gesprek met een manager met een echt 'sprankelbrein'. Een innovator, met altijd nieuwe plannen. Gesprekken daarover met medewerkers of collega's die direct enthousiast meedenken lopen perfect, daar krijgt hij ook energie van. Wanneer iemand daarentegen met een 'ja maar...' of bedenkingen begint, vindt hij de interactie lastiger. Dan stokt het gesprek al snel. Jammer, want daardoor mist hij interessante input. We spraken over manieren om juist in dat soort gevallen ook te blijven onderzoeken. Een van de ideeën die bovenkwam is de 'omgekeerde brainstorm'-aanpak. Een techniek die we graag gebruiken omdat hij het 'tegendenken' juist aanmoedigt en benut. Verfrissend en effectief. Nieuw voor de manager met wie we in gesprek waren, dus hij gaat hem uitproberen!

Het sterke punten denken is in opmars! Steeds meer lees en hoor je over het werken vanuit talenten en met sterke punten van medewerkers in organisaties. De populariteit in het HR veld is duidelijk aan het groeien. Daarom hebben we samen met de Universiteit van Tilburg een studie uitgevoerd naar de effecten ervan. Zeven afstudeerstudenten en hun begeleider dr. Marianne van Woerkom deden met behulp van vragenlijsten bij verschillende organisaties onderzoek.

In March, I attended a three-day meeting on ‘participatory leadership’ and ‘conversations that matter’, organised by...

Dit voorjaar zijn we samen met de Universiteit van Tilburg een onderzoek gestart naar de effecten van het werken met talenten en sterke punten. Daar is al wat over bekend, maar in de Nederlands / Vlaamse context was er nog weinig onderzoek naar gedaan. Een flinke groep organisaties deed mee en de eerste resultaten zijn binnenkort bekend. Bovendien is er vanuit de Universiteit Tilburg een vervolgonderzoek opgestart. U heeft dus opnieuw de kans om mee te doen!

Het lijkt een natuurlijke neiging om je af en toe zorgen te maken over de toekomst; negatieve gedachten over wat nog komen gaat, je voorstellen wat er mis kan gaan, of gedachtenketens waarin meerdere negatieve gebeurtenissen na elkaar voorkomen. Het zijn allemaal vormen van wat we ook wel piekeren noemen. En wat blijkt, een zekere mate van piekeren en zorgen maken is zelfs gezond. Het kan prestatieverhogend werken, en aansporen tot daden. Het vermoeden is dat deze vormen van bezorgdheid zijn ontstaan als constructieve vorm van probleemoplossend gedrag.

Werken met talenten en sterke punten neemt toe. We kijken steeds meer niet alleen naar 'ontwikkelpunten' maar ook naar wat mensen in huis hebben, waar hun kracht en drive ligt. Wat heeft dat voor effecten? We zijn er nieuwsgierig naar en doen daarom met de Universiteit van Tilburg een onderzoek.